LSO

Liturgiczna Służba Ołtarza jest najstarszą grupą w historii naszej parafii. Obecnym opiekunem jest ks. Radosław Bobek, który z entuzjazmem przygotowuje wszystkich ministrantów i lektorów do posługi liturgicznej, będącej obrazem liturgii niebieskiej, sprawowanej przed obliczem samego Boga przez aniołów, świętych i błogosławionych.
Na spotkaniach formacyjnych poznajemy znaczenie i symbolikę liturgii, omawiamy różne problemy czy też zgłaszane propozycje. Ćwiczymy postawy, gesty i czynności liturgiczne, które w czasie nabożeństw służą dobrej i głębokiej modlitwie. Przed wielkimi uroczystościami zawsze przygotowujemy uroczystą asystę, w której dbamy o duchowe, a także techniczne aspekty liturgii.
W życiu służby liturgicznej nie brakuje także wspólnych przedsięwzięć, wyjazdów czy nawet ognisk. Po starannej pracy, nauce i ćwiczeniu potrafimy również we wspólnocie kolegów miło spędzać wolny czas.

Ministrant

Posługa ministranta zaczyna się od wstąpienia na stopień „aspiranta”, czyli kandydata do pełnienia posługi w parafii. Przez okres jednego roku aspiranci zaznajamiają się z wszystkimi zadaniami, które będą spełniać w przyszłości podczas nabożeństwa.
W uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata obchodzimy parafialne święto Liturgicznej Służby Ołtarza. Wówczas aspiranci zostają uroczyście przyjęci przez ks. proboszcza do grona ministrantów. Najważniejszym zaszczytem ministranta jest przebywanie w bezpośredniej bliskości Jezusa, obecnego w Najświętszym Sakramencie.

Lektor

W naszej parafii posługa lektora, a właściwie Ministranta Słowa Bożego, zaczyna się od wyrażenia chęci przystąpienia do tej wspólnoty. Zapisy na kurs lektorski prowadzone są przez księdza opiekuna i są przeznaczone dla chłopaków, przynajmniej w wieku uczniów klas VII i VIII szkoły podstawowej. Kandydaci zostają wysłani na kurs dekanalny (w naszym przypadku organizowany przez Dekanat Łącko). Podczas spotkań formacyjnych przyszli lektorzy zdobywają wiedzę i praktyczne umiejętności do pełnienia tej funkcji, np. uczestniczą w zajęciach teoretycznych i praktycznych w zakresie liturgiki czy też ćwiczą z logopedą poprawną wymowę, gdyż lektor musi płynnie czytać i mieć dobrą dykcję. W parafii prowadzone są również spotkania, podczas których omawia się inne aspekty zadań lektora. Posługa ta wymaga od kandydatów wielkiego zaangażowania i wytrwałości, dlatego też nie każdy ostatecznie decyduje się pozostać w tym gronie. Jednak wielu ministrantów kontynuuje „wspinanie” się po szczeblach w formacji Liturgicznej Służby Ołtarza. Najważniejszym zaszczytem lektora jest publiczna proklamacja Słowa Bożego w czasie liturgii. 

Zaznaczamy, że jesteśmy otwarci na nowych kandydatów,
którzy tylko wyrażą chęć uczestniczenia w naszej grupie.

Strój liturgiczny używany przez Liturgiczną Służbę Ołtarza:

Alba – długa, biała szata sięgająca kostek. Nazwa „alba” wywodzi się od jej białego koloru, symbolizuje świętość, czystość serca, jaką powinni mieć wszyscy uczestnicy liturgii.

Komża – skrócona alba o szerokich rękawach. Jest używana przez ministrantów podczas liturgii, a także kapłanów niecelebrujących czynności liturgicznych. Symbolika komeżki jest taka sama jak alby.

Cingulum – pas lub gruby sznur z frędzlami na końcach służący do przepasania alby; symbolizuje wstrzemięźliwość i panowanie nad pożądliwościami ciała.